Urodził się w rodzinie Cecylii z Gębickich i zamożnego adwokata Józefa Goldszmita. Ten jednak zaniedbał formalności metrykalne i stąd nie da się ustalić dokładnego roku urodzenia Korczaka. Lata szkolne spędził w ośmioklasowym gimnazjum na warszawskiej Pradze. W wieku 15 lat, jak napisał w swoim pamiętniku wpadł w szaleństwo, furię czytania. Po śmierci ojca w 1896 jako uczeń V klasy udzielał korepetycji, by pomóc w utrzymaniu 
rodziny.
rodziny.W 1898 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Cesarskiego w Warszawie. Latem 1899 roku Korczak pojechał do Szwajcarii, aby bliżej poznać działalność i twórczość pedagogiczną Pestalozziego. W 1905 po wysłuchaniu pięcioletniego kursu nauk medycznych i złożeniu obowiązującego egzaminu otrzymał dyplom lekarza. Podjął pracę w charakterze lekarza w Szpitalu dla Dzieci im. Bersonów i Baumanów .
Razem ze Stefanią Wilczyńską założył i prowadził Dom Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie, a później także Nasz Dom – sierociniec dla dzieci polskich, gdzie stosował nowatorskie metody pedagogiczne.Posiadał znakomite wyczucie psychiki dziecięcej, a jego postawa pełna szacunku i zaufania do dziecka stała się podstawą systemu pedagogicznego łączącego zasadę kierowania dziećmi z zasadą ich samodzielności.
Samorząd, gazetka dziecięca, a także osobowość wychowawcy były formami pobudzającymi aktywność społeczną dzieci w tym systemie. Żądał równouprawnienia dziecka, poważnego traktowania jego spraw i przeżyć, wychowania w umiłowaniu dobra, piękna i wolności. Swoje zasady wychowawcze Janusz Korczak wykładał w pismach pedagogicznych.
W latach 1926-1930 redagował eksperymentalne pismo dziecięce Mały Przegląd. Prowadził szeroką działalność popularyzatorską w obronie praw dziecka za pośrednictwem radia. Zginął wraz ze swymi wychowankami wywieziony z getta w 1942, dobrowolnie towarzysząc im w drodze na śmierć w komorze gazowej w obozie zagłady w Treblince, mimo że miał możliwość ucieczki z getta.
- Fotografie: Internet
- Tekst: Wikipedia
- Wykonanie: Piotr Fala
- Korekta: Michał Fala
